قسمتی از نهج البلاغه

امام علی (ع) - نهج البلاغه

بدان خدایی که گنج های آسمان و زمین در دست اوست

به تو اجازه درخواست داده

و اجابت آنرا به عهده گرفته است

تو را فرمان داده تا از او بخواهی

تا عطا کند

درخواست رحمت کنی تا ببخشاید

و خداوند بین تو و خودش کسی را قرار نداده تا حجاب و فاصله ایجاد کند

و تو را مجبور نساخته که به شفیع و واسطه ای پناه ببری

و در صورت ارتکاب گناه در توبه را مسدود نکرده است

در کیفر تو شتاب نداشته

و در توبه و بازگشت بر تو عیب نگرفته است

در آنجا که رسوایی سزاوار توست رسوا نساخته

و برای بازگشت به خویش شرایط سنگینی مطرح نکرده

در گناهان تو را به محاکمه نکشیده

و از رحمت خویش ناامیدت نساخته 

بلکه بازگشت تو را از گناهان نیکی شمرده است

هر گناه تو را یکی و هر نیکی تو را ده به حساب آورده

و راه بازگشت و توبه را به روی تو گشوده است

هرگاه او را بخوانی ندایت را میشنود

و چون با او راز دل گویی راز تو را میداند

پس حاجت خود را با او بگوی

و آنچه در دل داری نزد او بازگوی

غم و اندوه خود را در پیشگاه او مطرح کن

تا غمهای تو را بر طرف کند

و در مشکلات تو را یاری رساند .